ENG
Boulevard Angel
On the brink of sleep and the bed, I was yawning yesterday, watching a documentary about diamonds. A synthetic diamond isn't a real one, a seasoned trader proclaimed. Quite obvious. The trade trembles at the mere thought.
If all that searching and toiling is no longer needed,...
Damn, and now there's an ice cream line here next to the pizza gallery... twenty kids hesitating over which scoop they'll choose. The same goes for a painting.
Behind my back, the final pieces of Louise's second show are being hung on the wall.
BOULEVARD ANGEL is a compact series of paintings, all originating in the south of France during the early spring of this year. Most of the works are painted on boards that come from a dismantled children's school in India.
When Louise searched for supports, it was immediately clear that waste wood is now big business. So she had to buy those boards, and they came from India, so the story goes.
After acquiring a tripod, she walked with her dog through the landscape of Van Gogh... some small leaf touches were already discernible. The olive trees were still bare and drab black, like spiders.
Paintings, therefore, born in nature with all the contingencies that decide their fate, much like Robespierre's guillotine did with aristocrats. Like a fin de siècle tourist, she got lost in the motifs of the South of France, which had been visited by illustrious predecessors more than once... some motifs looked like empty-drunk cocktails with cigarette butts in them...
Even a bullfight in Arles has become so complex nowadays; but the Roman canal is still doing excellently. Tinderwood, however, was available in abundance again. Their prehistoric forms only needed some staples to stand up like shamanistic sculptures.
Later, with a view of the sea, she painted a pot of flowers she looked up on Google Images. The boulevard angel she ran into at the Roman dump, Marseille. A strange Big Lebowski cowboy, who had already told everything, and winked again at the end. A real diamond, for what it's worth...
(Text by Matthieu Ronsse)
Boulevard Angel
On the brink of sleep and the bed, I was yawning yesterday, watching a documentary about diamonds. A synthetic diamond isn't a real one, a seasoned trader proclaimed. Quite obvious. The trade trembles at the mere thought.
If all that searching and toiling is no longer needed,...
Damn, and now there's an ice cream line here next to the pizza gallery... twenty kids hesitating over which scoop they'll choose. The same goes for a painting.
Behind my back, the final pieces of Louise's second show are being hung on the wall.
BOULEVARD ANGEL is a compact series of paintings, all originating in the south of France during the early spring of this year. Most of the works are painted on boards that come from a dismantled children's school in India.
When Louise searched for supports, it was immediately clear that waste wood is now big business. So she had to buy those boards, and they came from India, so the story goes.
After acquiring a tripod, she walked with her dog through the landscape of Van Gogh... some small leaf touches were already discernible. The olive trees were still bare and drab black, like spiders.
Paintings, therefore, born in nature with all the contingencies that decide their fate, much like Robespierre's guillotine did with aristocrats. Like a fin de siècle tourist, she got lost in the motifs of the South of France, which had been visited by illustrious predecessors more than once... some motifs looked like empty-drunk cocktails with cigarette butts in them...
Even a bullfight in Arles has become so complex nowadays; but the Roman canal is still doing excellently. Tinderwood, however, was available in abundance again. Their prehistoric forms only needed some staples to stand up like shamanistic sculptures.
Later, with a view of the sea, she painted a pot of flowers she looked up on Google Images. The boulevard angel she ran into at the Roman dump, Marseille. A strange Big Lebowski cowboy, who had already told everything, and winked again at the end. A real diamond, for what it's worth...
(Text by Matthieu Ronsse)
NL
Boulevard Angel
Op de rand van de slaap en het bed lag ik gisteren te gapen naar een docu over diamanten. Een synthetische diamant is geen echte orakelde een doorwinterde handelaar. Nogal wiedes. De handel trilt op haar grondvesten bij de gedachte alleen al.
Als al dat zoeken en zwoegen niet meer hoeft,...
Damn en nu staat hier een ijskreem file voor de pizza... twintig kinderen die twijfelen over welke bol ze zullen kiezen. Hetzelfde geldt voor een schilderij.
Ginds achter mijn rug worden de laatste exemplaren van Louises tweede show bij pizza aan de muur bevestigd.
BOULEVARD ANGEL is een compacte reeks schilderijen die allemaal in het zuiden van Frankrijk zijn ontstaan tijdens de vroege lente van dit jaar. De meeste werken zijn geschilderd op planken die afkomstig zijn uit een afgebroken kinderschool in Indië.
Toen Louise zocht naar dragers was het meteen duidelijk dat afvalhout nu big business is. Ze heeft die planken dus moeten kopen, en ze kwamen uit India, zo zou het zijn.
Na het aanschaffen van een driepikkel liep ze met haar hond door het landschap van Van Gogh... enkele kleine toetsjes loof waren al te ontwaren. De olijfbomen waren nog kale vaalzwarte spinnen.
Schilderijen dus, in de natuur ontstaan en met alle toevalligheden van dien, die beslissen over hun lot zoals Robespierre’s guillotine over aristocraten. Als een fin de siècle toerist verdwaalde ze in de zuid franse motieven, die vaker dan meermaals reeds waren bezocht door illustere voorgangers... sommige motieven lagen er dan ook bij als leeg geslurpte cocktails met peuken erin...
Een stierengevecht in Arles is tegenwoordig ook al zo complex geworden; maar het Romeinse kanaal doet het nog steeds uitstekend. Sprokkelhout was dan wel weer in volle getale beschikbaar. Hun prehistorische vormen hadden enkel wat nietjes nodig om overeind te kruipen als sjamanistische sculpturen.
Later, met zicht op zee, schilderde ze een pot bloemen die ze via google images opzocht. De boulevard angel liep ze tegen het lijf in het Romeinse stort, Marseille. Een vreemde Big Lebowski cowboy, die alles reeds had verteld, en op het einde nog eens knipoogde. Een échte diamant, for what it’s worth...
(Tekst door Matthieu Ronsse)
Boulevard Angel
Op de rand van de slaap en het bed lag ik gisteren te gapen naar een docu over diamanten. Een synthetische diamant is geen echte orakelde een doorwinterde handelaar. Nogal wiedes. De handel trilt op haar grondvesten bij de gedachte alleen al.
Als al dat zoeken en zwoegen niet meer hoeft,...
Damn en nu staat hier een ijskreem file voor de pizza... twintig kinderen die twijfelen over welke bol ze zullen kiezen. Hetzelfde geldt voor een schilderij.
Ginds achter mijn rug worden de laatste exemplaren van Louises tweede show bij pizza aan de muur bevestigd.
BOULEVARD ANGEL is een compacte reeks schilderijen die allemaal in het zuiden van Frankrijk zijn ontstaan tijdens de vroege lente van dit jaar. De meeste werken zijn geschilderd op planken die afkomstig zijn uit een afgebroken kinderschool in Indië.
Toen Louise zocht naar dragers was het meteen duidelijk dat afvalhout nu big business is. Ze heeft die planken dus moeten kopen, en ze kwamen uit India, zo zou het zijn.
Na het aanschaffen van een driepikkel liep ze met haar hond door het landschap van Van Gogh... enkele kleine toetsjes loof waren al te ontwaren. De olijfbomen waren nog kale vaalzwarte spinnen.
Schilderijen dus, in de natuur ontstaan en met alle toevalligheden van dien, die beslissen over hun lot zoals Robespierre’s guillotine over aristocraten. Als een fin de siècle toerist verdwaalde ze in de zuid franse motieven, die vaker dan meermaals reeds waren bezocht door illustere voorgangers... sommige motieven lagen er dan ook bij als leeg geslurpte cocktails met peuken erin...
Een stierengevecht in Arles is tegenwoordig ook al zo complex geworden; maar het Romeinse kanaal doet het nog steeds uitstekend. Sprokkelhout was dan wel weer in volle getale beschikbaar. Hun prehistorische vormen hadden enkel wat nietjes nodig om overeind te kruipen als sjamanistische sculpturen.
Later, met zicht op zee, schilderde ze een pot bloemen die ze via google images opzocht. De boulevard angel liep ze tegen het lijf in het Romeinse stort, Marseille. Een vreemde Big Lebowski cowboy, die alles reeds had verteld, en op het einde nog eens knipoogde. Een échte diamant, for what it’s worth...
(Tekst door Matthieu Ronsse)
Louise Delanghe - “Velux Check-Mates”
